Xρησιμότητα.
Επιχειρήσεις που έχουν ασφαλίσει απώλειες κερδών λόγω αναγκαστικής διακοπής λειτουργίας. Αποζημιώνονται στην περίπτωση του COVID19; Οι βασικές προϋποθέσεις και περιπτωσιολογία. Στη διάθεση σας για κάθε συμβουλή.
……………….
Ο COVID19 δημιουργεί πρωτόγνωρα δεδομένα και στo νομικό κόσμο.
Πολλές επιχειρήσεις (ξενοδοχεία, καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος, εμπορικά καταστήματα, κ.α.) κλείνουν αναγκαστικά και με νόμο του κράτους για την αντιμετώπιση της επιδημίας.
Υπάρχουν ασφαλιστικά συμβόλαια που έχουν προβλέψει ως κίνδυνο την απώλεια κερδών σε περίπτωση αναγκαστικής διακοπής λειτουργίας.
Το ερώτημα είναι αν ο ασφαλιστικός κίνδυνος επέρχεται με την διακοπή λειτουργίας που διατάσσει το κράτος και αν η επιχείρηση αποζημιώνεται για όσες ημέρες αναγκάζεται να παραμείνει κλειστή.
Μπορούμε να διακρίνουμε τις εξής περιπτώσεις.
1. Στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο προβλέπεται ως ασφαλισμένος κίνδυνος η διακοπή λειτουργίας ένεκα “επιδημίας”.
Η μαγική λέξη στην ασφαλιστική σύμβαση που οδηγεί σε αποζημίωση είναι η ”επιδημία” και η χρήση της στο περιεχόμενο.
Υπάρχουν ασφαλιστήρια συμβόλαια στα οποία η επιδημία αναφέρεται ρητά ως κίνδυνος απώλειας κερδών όταν συνδέεται με τη διακοπή της επιχειρηματικής λειτουργίας.
Σε άλλες περιπτώσεις η επιδημία ορίζεται ως παράδειγμα ανωτέρας βίας που μπορεί να οδηγήσει σε αναγκαστική διακοπή επιχειρηματικής λειτουργίας.
Στις περιπτώσεις αυτές μπορούμε να θεωρήσουμε ότι ο ασφαλιστικός κίνδυνος έχει περιέλθει και θα καταβληθεί το ασφάλισμα με τον όποιο τρόπο εκτιμηθεί.
Ο σωστός τρόπος υπολογισμού περιλαμβάνει την αντίστοιχη περσινή κερδοφορία προσαρμοσμένη προς την ανοδική ή καθοδική πορεία κερδών της επιχείρησης του τρέχοντος έτους σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
2. Στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο δεν προβλέπεται ως ασφαλισμένος κίνδυνος απώλειας κερδών η επιδημία.
Η απουσία του όρου “επιδημία” σημαίνει ότι δεν θα υπάρξει αποζημίωση από την ασφαλιστική εταιρεία.
3. Στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο προβλέπεται ως ασφαλισμένος κίνδυνος η διακοπή λειτουργίας από γεγονότα ανωτέρας βίας χωρίς ειδική αναφορά στις επιδημίες.
Θέμα διατύπωσης. Οι λέξεις έχουν τη σημασία τους.
Αν τα γεγονότα ανωτέρας βίας απαριθμώνται ενδεικτικά, η απουσία της λέξης ”επιδημία” δεν πρέπει να θεωρηθεί λόγος εξαίρεσης της ασφαλιστικής κάλυψης. Ο Π.Ο.Υ. έχει χαρακτηρίσει τον COVID19 ως πανδημία που συνιστά λόγο ανωτέρας βίας.
Αν τα γεγονότα ανωτέρας βίας απαριθμώνται περιοριστικά και απουσιάζει ο όρος επιδημία, η ασφαλιστική εταιρεία δεν θα αποζημιώσει.
4. Στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο απουσιάζει κάθε αναφορά σε γεγονότα ανωτέρας βίας.
Το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (νυν Δ.Ε.Ε. πρώην Δ.Ε.Κ.) και τα Ελληνικά δικαστήρια δεν εφαρμόζουν συνέπειες γεγονότων ανωτέρας βίας αν δεν υπάρχει ειδική ρύθμιση.
Στον εμπορικό κόσμο τα γεγονότα του κορωνοϊού έχουν βέβαια συνέπειες στην εφαρμογή πλείστων συμβάσεων αφού πολλές παροχές γίνονται αδύνατες ή δύσκολο να εκτελεστούν εμπρόθεσμα κοκ. Η πανδημία συνιστά λόγο ανωτέρας βίας και δημιουργεί συνέπειες αναλόγως και των όρων της κάθε σύμβασης.
Σε κάθε περίπτωση η καλύτερη λύση είναι η διαπραγμάτευση μεταξύ των συμβαλλομένων και η εξεύρεση λύσεων που θα ικανοποιούν και τα δύο μέρη στη νέα πραγματικότητα.
Σε επόμενα σημειώματα θα αναφερθούμε σε άλλα επίκαιρα νομικά ζητήματα σχετικά με τον κορονοϊό.