Skip to main content

Διαγραφή επισφαλών απαιτήσεων

Χρησιμότητα. 

Εταιρείες που έχουν καταχωρίσει στα έσοδα τους απαιτήσεις που δεν εισέπραξαν και δεν μπορούν πλέον να εισπράξουν μπορούν να τις διαγράψουν εξωλογιστικά. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να μετατρέψουν ”έσοδα” τους σε ισόποσες ζημίες. Στη διάθεση σας για κάθε συμβουλή. 

 …………………………

Το άρθρο 26 του ν. 4172/2013 και οι ΠΟΛ.1056/2.3.2015 και ΠΟΛ.1113/2.6.2015 καθορίζουν τις διαδικασίες απόσβεσης επισφαλών απαιτήσεων.

Ο νόμος θέτει τα βασικά παρακάτω κριτήρια:

1) Το ύψος της ληξιπρόθεσμης απαίτησης και το χρόνο που παραμένει ανείσπρακτη

2) Τις ενέργειες για την είσπραξης της απαίτησης

Αν γίνουν πρόσφορες ενέργειες για την είσπραξη της απαίτησης και δεν αποδώσουν, τότε η απαίτηση μπορεί να καταχωριστεί ως επισφαλής και να διαγραφεί από τα έσοδα της εταιρείας.

Οι κατάλληλες ενέργειες κρίνονται ad hoc.

Οι τυπικές δικαστικές ενέργειες που απαιτούνται για την απόδειξη του ανέφικτου ικανοποίησης της απαίτησης -τελεσίδικη δικαστική απόφαση, διαταγή πληρωμής- δυσκολεύουν την διαδικασία.

Το αποτέλεσμα είναι πολλές απαιτήσεις που προβλέπονται ως έσοδα να μην εισπράττονται τελικά.

Το κλειδί για την διαγραφή της απαίτησης είναι η απόδειξη του ανέφικτου της είσπραξης με βήματα γρήγορα και απλά, με το ελάχιστο κόστος. 

Ο νομοθέτης αφήνει ανοιχτό και αρύθμιστο το πεδίο των πρόσφορων ενεργειών για την είσπραξη κάθε απαίτησης, παρέχοντας ευελιξία.

Αντί των δικαστικών ενεργειών που απαιτούν χρόνο και χρήμα, μπορεί να υπάρχουν εξώδικες ενέργειες για να αποδείξουν το ανέφικτο της απαίτησης.

Η διαδικασία μπορεί να καλυφθεί με εξώδικες οχλήσεις, προσαρμοσμένες στα δεδομένα της κάθε οφειλής.

Η ανάδειξη κάθε στοιχείου σε σημείωμα επίσης που δείχνει την αδυναμία πληρωμής κάθε οφειλέτη, εξατομικευμένα και συνοδευτικά των εξώδικων οχλήσεων.

Η πρακτική ιδιωτικών συμφωνιών συμβιβασμού που αποδεικνύουν και το ανέφικτο της απαίτησης ή μέρους αυτής, μπορεί να γίνει αποδεκτή από τις φορολογικές αρχές.

Η σχετική διαδικασία μπορεί να γίνει γρήγορα και απλά, ώστε η φορολογούμενη εταιρεία να διαγράψει τις οφειλές που δεν μπορεί να εισπράξει, καταχωρώντας τες λογιστικά ως ζημία ακόμα στην περίπτωση που τις είχε περιλάβει στα έσοδα της.