Άρειος Πάγος 18/2022
Έννοια αποκλειστικής διανομής: Η σύμβαση αποκλειστικής διανομής, απόρροια της αρχής της ελευθερίας των συμβάσεων και ιδίως της ελευθερίας προσδιορισμού του περιεχομένου τους, που καθιερώνεται με το άρθρο 361 του Α.Κ., είναι ιδιόρρυθμη διαρκής ενοχική σύμβαση εμπορικής συνεργασίας, με βάση την οποία ο ένας συμβαλλόμενος, που είναι ο παραγωγός ή ο χονδρέμπορος, υποχρεούται να πωλεί αποκλειστικά στον άλλο συμβαλλόμενο, που είναι ο διανομέας, τα εμπορεύματα που έχουν συμφωνηθεί, σε σχέση με ορισμένη γεωγραφική περιοχή και τα οποία, στη συνέχεια, ο διανομέας μεταπωλεί σε τρίτους στο δικό του όνομα, για δικό του λογαριασμό και με δικό του επιχειρησιακό κίνδυνο. Δηλαδή, ο διανομέας ενεργεί ως ανεξάρτητος επαγγελματίας διαμεσολαβητικές πράξεις του εμπορίου.
Πρόωρη λύση αυτής από τον παραγωγό, άνευ σπουδαίου λόγου και της προβλεπόμενης συμβατικώς έγγραφης προειδοποίησης.
Αποζημίωση διανομέα. Διαφυγόν κέρδος. Στην περίπτωση της αποκλειστικής διανομής, η αποθετική ζημία (διαφυγόν κέρδος) συνίσταται στις κάθε φύσεως προμήθειες και αμοιβές, που αυτός θα εισέπραττε, κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων στο υπόλοιπο χρονικό διάστημα, μέχρι, δηλαδή, τη συμπλήρωση του συμβατικά καθορισμένου χρόνου διάρκειας της σύμβασης,
αφού αφαιρεθούν τα έξοδα, που, ενδεχομένως, εξοικονόμησε από την πρόωρη λήξη της συνεργασίας του με τον αντιπροσωπευόμενο (Α.Π. 765/2019, Α.Π. 533/2016, Α.Π. 4/2015, Α.Π. 979/2014, Α.Π. 165/2015).