Το άρθρο 76 παρ. 1 του Ν. 4738/2020 ρητώς ορίζει ότι πτωχευτική ικανότητα έχουν πλέον και τα φυσικά πρόσωπα,

για τα οποία, το κριτήριο ένταξης στην κατηγορία πτώχευσης μικρού αντικειμένου, περιορίζεται στην αξία του συνόλου της περιουσίας τους, που δεν πρέπει να υπερβαίνει το ύψος των 350.000 ευρώ.

2. Διαδικαστικά

Η αίτηση πτώχευσης υποβάλλεται υποχρεωτικά μέσω διαδικτύου και συγκεκριμένα μέσω του Ηλεκτρονικού Μητρώου Φερεγγυότητας όπου και αναρτάται για χρονικό διάστημα 30 ημερών. Αν εντός της άνω προθεσμίας δεν ασκηθεί παρέμβαση ή ασκηθεί με αντικείμενο τον διορισμό συνδίκου, η αίτηση πτώχευσης γίνεται δεκτή απλά με την πάροδο της άνω προθεσμίας.

Η απόφαση που δέχεται την πτώχευση, διορίζει και τον εισηγητή της πτώχευσης με αρμοδιότητες τον διορισμό συνδίκου, τον καθορισμό ημερομηνίας παύσης πληρωμών του πτωχού αλλά και την λήψη απόφασης σφράγισης της πτωχευτικής περιουσίας.

Μεταξύ των άνω εγγράφων που απαιτούνται είναι η πιο πρόσφατη δήλωση φόρου εισοδήματος, αντίστοιχη δήλωση στοιχείων ακινήτων και μια κατάσταση οικονομικών στοιχείων από επιχειρηματική δραστηριότητα.

Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να προσκομίζεται κατάσταση των πιστωτών του οφειλέτη, βεβαίωση οφειλών του έναντι του Δημοσίου αλλά και κάθε άλλο έγγραφο που στηρίζει την αίτηση πτώχευσης.

3. Επόμενα βήματα – ολοκλήρωση

Μετά την κήρυξη πτώχευσης ο σύνδικος, εκπλειστηριάζει βασικά την ακίνητη περιουσία προς όφελος των δανειστών και προσφέρει σε αυτούς το προϊόν της πτωχευτικής περιουσίας. Όσο και να υπολείπεται το τίμημα από τα συνολικά χρέη του οφειλέτη, αυτός απαλλάσεται πλήρως από όλες τις οφειλές του. Μηδενίζει.

Η διαδικασία ολοκληρώνεται σε 2-3 χρόνια. Εντός αυτού του διαστήματος ο πτωχός παρέχει μηνιαίως ένα μικρό νούμερο στην πτώχευση, αν βάσει των εισοδημάτων του και όπως προκύπτουν από τα φορολογικά στοιχεία έχει περισσότερα εισοδήματα από την κάλυψη των εξόδων διαβίωσης.

4. Συμπεράσματα

Η λύση της σύντομης πτώχευσης είναι φανερό ότι εξυπηρετεί όσους έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη τα οποία δεν μπορούν να εξοφλήσουν και των οποίων η αξία υπερβαίνει την ακίνητη περιουσία τους.

Η πραγματικότητα είναι απλή και δείχνει τα εξής.

– Ο περισσότερος κόσμος διστάζει να θυσιάσει ακίνητη περιουσία ακόμα κι όταν ξέρει ότι είναι θέμα χρόνου να το χάσει.

– Το αποτέλεσμα είναι ότι δεν πτωχεύει με τους όρους του νόμου, αλλά με τους όρους των δανειστών. Και χάνει το ακίνητο και συνεχίζει να οφείλει.

– Όταν δεν μπορεί να εξοφληθεί το χρέος, όσο πιο αργά γίνει η πτώχευση, τόσο λιγότερα χρήματα ο οφειλέτης θα έχει για το νέο του ξεκίνημα.