1964-1972/2021
Χρησιμότητα
Βίαια επεισόδια που εκδηλώνονται σε προγραμματισμένες πορείες διαμαρτυρίας μπορούν κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας να προκαλέσουν αναταραχές. Το Ελληνικό Δημόσιο οφείλει σε αυτές τις περιπτώσεις να λάβει συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία της περιουσίας ιδιωτών και επιχειρήσεων.
Πραγματικά περιστατικά – Νομικά
Στις βίαιες διαδηλώσεις που ξέσπασαν μετά το θάνατο του Γρηγορόπουλου πολίτες και επιχειρήσεις των οποίων περιουσίες καταστράφηκαν (αυτοκίνητα, βιτρίνες καταστημάτων) διεκδίκησαν την αποζημίωση τους από το Ελληνικό Δημόσιο επειδή δεν τους προστάτεψε κατά την διάρκεια των αναταραχών και δεν έλαβε τα απαιτούμενα μέτρα για την αποφυγή των καταστροφών.
Το ίδιο έπραξαν και ασφαλιστικές εταιρείες που αποζημίωσαν τους πελάτες τους για τις καταστροφές που υπέστησαν αλλά στράφηκαν μετά αναγωγικά κατά του Ελληνικού Δημοσίου για την ζημία τους.
Τα Διοικητικά Εφετεία έκριναν ότι οι αναταραχές συνιστούσαν λόγο ανωτέρας βίας που ήρε την ευθύνη του Δημοσίου αφού ακόμα και με μέτρα άκρας επιμέλειας δεν θα μπορούσε να προβλέψει τις αναταραχές ή δεν θα μπορούσε να τις καταστείλει ακόμα και αν τις είχε προβλέψει.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι οι αποφάσεις έπασχαν και τις αναίρεσε. Απεφάνθη ότι το Ελληνικό Δημόσιο για να απαλλαγεί της ευθύνης του έπρεπε προηγουμένως να αποδείξει ότι τα όργανα του προέβησαν σε εκτίμηση και ανάλυση του κινδύνου, με βάση και τις πληροφορίες που είχαν δυνατότητα να συγκεντρώσουν, και βάσει αυτών έπρεπε αμέσως και εγκαίρως να θέσουν εφαρμογή συγκεκριμένα προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα με βάση τις εξουσίες που τους παρείχε ο νόμος, ώστε να αντιμετωπίσουν την έκρυθμη αυτή κατάσταση εν τη γενέσει της προτού οργανωθεί και επεκταθεί σε διάφορα σημεία και καταστεί ανεξέλεγκτη.
Απόφθεγμα
Καταστροφές που συμβαίνουν σε προγραμματισμένες διαδηλώσεις θεμελιώνουν ευθύνη του Δημοσίου για να προστατέψει τις περιουσίες των πολιτών.